woensdag 22 februari 2012

Thuis zijn

Ik ben nu al weer enkele dagen in mijn tweede vertrouwde omgeving. Deze bevalt me toch wel stukken beter dan de omgeving te Groningen. Vanaf het moment van thuis zijn voel ik me goed en doe ik leuk mee met de rest van de gezinsleden. Maandagmiddag kwam mevrouw de prikdokter nog even aanwippen. De verdovingszalf die inmiddels bijna twee uur op de prikplek zijn werk mocht doen had niet het gwewenste resultaat. De prik deed me zeer en moest erg huilen. De pleister en het plakplaatje verzachte de pijn al snel. De bekende dip na de kuur kwam vanaf dinsdag de slaapkamer bij me binnen wandelen. Inmiddels had pappa net het ledikant van mij vervangen voor een echt peuterbed, die van broer Niels. Scheelt pappa en mamma een hoop tilwerk gezien het feit dat ik leuk blijf doorgroeien en dus ook lekker zwaar begin te worden. Voor zuslief is eenzelfde bed van zolder getoverd. Zo'n eerste keer slapen in het nieuwe bed moet natuurlijk ingeweid worden. Heb dus mijn maaginhoud heerlijk weten te verpreiden. En omdat mijn slangetje in mijn neus ook al een tijdje zat heb ik deze maar direct mee uitgespuugt. Mamma heeft mij gewassen en getroost en in tussentijd heeft pappa het heerlijke goedje uit en van mijn bed verwijderd. Ook direct maar van de vloer. Hij was toch al bezig. Al snel kon ik weer plaats nemen in een geheel schoon en nog steeds voor mij nieuw bed. Heb verder heerlijk geslapen. Vanmorgen om acht uur stond de zuster voor de deur. Zij kwam een nieuwe slang in mijn neus plaatsen. Met name voor mij maar ook voor zus, broer, pappa en mamma is dit beslist geen pretje. Inmiddels kan ik de medcijnen en de voeding weer heerlijk naar binnen gepompt krijgen. Voel me verder niet lekker, heb wat pijn en ben misselijk. Wil momenteel alleen bij pappa of mamma op schoot zitten of slapen. Nu maar afwachten tot ik me weer beter ga voelen. Heb nog tot 6 maart de tijd om goed te herstellen. Op deze dag staat de oparatie gepland om de tumor uit mijn lijfje te verwijderen.

1 opmerking:

  1. Hallo lieve meid,

    Wat heb je de afgelopen dagen weer veel meegemaakt.

    Ik kan me voorstellen dat je heel erg trots bent op je nieuwe bed. En ja, het is echt jouw bed geworden...... Zijn Juul en Niels ook zo blij met hun nieuwe bed?

    Fijn dat je zo lekker aan het groeien bent; het is wel een beetje "lastig" voor pappa en mamma, maar het is wel erg belangrijk.

    Wat naar voor je dat je weer misselijk bent, maar dit gaat ook gauw weer over; dat hoop ik met jou. Maar je hebt een heerlijke en fijne plek om troost te zoeken en te krijgen: je lieve pappa en mamma.

    Lieve Maud, tot zondag en doe je weer de groetjes aan zus, broer, mamma en pappa

    Liefs voor jullie allemaal van opa Arnold

    BeantwoordenVerwijderen