De operate: missie volbracht!

Gister werden we al vroeg wakker gemaakt. En helaas niet voor een lekker ontbijt op bed. Ik moest me gaan voorbereiden op de operatie van vandaag. Dit feest begon met bloedprikken in mijn voet. Dit om te kijken wat de schade zou kunnen zijn van de verkeerd uitgeschreven antibiotica van gister. Binnen een half uur kwam het resultaat. De zakjes vocht hebben hun werk goed gedaan en gelukkig, de nieren functioneren goed. Mamma trok mij een mooi pyamajasje aan en al snel werd ik over de gangen naar de reeds bekende kamer gereden. Mamma bleef gelukkig bij me tot ik sliep. Van horen zeggen zou de operatie vier tot zes uur in beslag nemen.

Het eerste onderdeel van de operatie was het inbrengen van een nieuwe VAP. En geen enkele maar een dubbele. Bij een dubbele kunnen twee lijnen met limonade tegelijk in mijn lijfje binnen worden gebracht. Maar helaas, de aansluiting op de betreffende ader ging niet goed. Dit bleek later tijdens het vervolg van de operatie. In plaats van in de ader had het vocht van het infuus de vrije loop in mijn lichaam. Doordat mijn bloeddruk snel afnam kwamen de snijdokters na een scan/foto en onderzoek er achter dat er vocht tussen mijn borstkas en longen kwam te zitten. In eerste instantie dachten ze aan de klaplong. Middels een drain die door een snee in mijn zij tussen de ribben door is aangebracht hebben ze de hoeveelheid vocht verwijderd. Door dit probleem is er veel tijd verloren gegaan en heeft de operatie een beetje langer geduurd dan verwacht. Ach, het waren misschien vijf extra uren, niks in vergelijk met een heel mensenleven.
Na deze uren zijn de snijdokters van start gegaan met het verwijderen van de tumor. De reeds aanwezig wond (van de bioptie destijds) is open gemaakt en verbreed om zou goed bij alle organen te kunnen. De tumor hebben ze goed weten te verwijderen zonder de organen hierin aan te tasten. Voor zover bekend hebben ze 95 procent weten te verwijderen. Daarnaast zijn er ook nog twee lymfeklieren verwijderd.

Als laatste is de eitjes- alias vruchtbaarheidsdokter aan het werk gegaan. Die heeft een eierstok verwijderd om vervolgens in de vriezer te leggen. Deze zal niet gebruikt worden om als decoratie op de tafel tijdens het palmpasen ten toon te stellen. Deze hoop ik te kunnen gebruiken voor een eventueel zwangerschap later in mij mooie leven. Ik ben de jongste in mijn soort die op deze manier een eventuele vruchtbaarheid in de toekomst kan bewerkstelligen. Momenteel zijn er zeven kinderen op papier bekend die op deze manier een eierstok in veiligheid stellen. Hoe dit later teruggeplaatst gaat worden en wat de slagingskansen op zwangerschap kunnen zijn, Joost, mijn aanstaande, mag het weten. Wie dan leeft wie dan zorgt. Dat het stokje in veiligheid is gesteld, is voor nu het belangsrijkste.

Tijdens al deze ingrepen hebben pappa en mamma hun tijd weten in te vullen in de bruisende stad Groningen. Een verlaat ontbijt, koffie drinken, een fijne lunch, een middag slaapje, een lekker diner met alcoholische versnapering en niet te vergeten tijd voor elkaar bracht de tijd al snel tot zeven uur in de avond. Om half negen werden pappa en mamma gebeld door de snijdokter. Ze waren klaar en de missie was goed geslaagd. De elf uren bezig zijn waren niet voor niets. Intussen lig ik op de intensieve care. Het is tien uur, ik word niet meer in slaap gehouden maar ben nog niet helemaal terug op deze aarde. De ogen heb ik reeds een paar keer open gehad en heb mamma en pappa en de Bumba ballon boven mijn hoofd voorbij zien komen. De dikke slang die ze in een neusgat hadden ingebracht voor beademing is er reeds uit, doe alles weer redelijk op eigen kracht. Heb een neusbril opgezet gekregen voor wat extra zuurstof. Daarnaast zit ik nog van top tot teen onder de toeters en bellen. Dit zal wel ergens goed voor zijn.