Terug van weg geweest

Oh oh oh wat is het weer fijn om thuis te zijn. Door het vele liggen van afgelopen weken en het getrek door de snijdokters in mijn lijfje gaat het lopen nog niet helemaal zoals het zou moeten. Vorige week kon ik nog niet goed op de benen staan, nu vandaag de dag lukt het me weer om een klein parcours in het huis af te leggen. Ik moet iedere dag een paar keer spugen, met name gal. Dit moet vanuit mijn teentjes komen en kost best veel energie. Maar wanneer het haar weg heeft gevonden begin ik snel weer te lachen en grapjes te maken. De wasmachine draait iedere dag op Volle Toeren. En dan zonder Chiel Montanje die pappa en mamma komt meehelpen. Lekker samen met broer en zus spelen of naar het spel van hun beiden kijken doet me goed. Moet ik direct maar even kwijt dat ik blij met beiden ben. Ze zijn lief voor me en geven iedere keer dat ik terug ben van weg geweest aan dat ze me gemist hebben. Dit geldt niet voor de hele dag hoor. Duwen, treiteren, afpakken van speelgoed etc. zijn ze echt niet verleerd hoor. Maar goed, dat schijnt normaal te zijn, toch?