zondag 29 april 2012

Een week van onderzoeken, deel 1

Zo, het was me het weekje wel. Dinsdag heb ik al een bezoekje gebracht aan Groningen met het idee dat ik dan woensdag alleen even voor de MIBG scan en nog wat kleinigheidjes naar het ziekenhuis moest, maar dat bleek niet helemaal waar te zijn. We begonnen op de afdeling KNO, waar de oordokter mijn oren wilde testen. Na de eerste orendokter heb ik er nog twee gezien, een arts en een echte professor. Samen kwamen ze tot de conclusie dat ik de hoge tonen wat minder goed hoor. Maar ja, er zit ook heelwat snot in mijn oren, dus of het echt zo is, dat weten ze eigenlijk ook niet. Tot die tijd houden we het maar op oost-indisch doof als ik even niet goed naar pappa en mamma luister. Na deze onderzoeken mocht ik mij melden op de poli en kreeg daar een kamertje voor mij alleen. Daar kreeg ik een pilletje tussen mijn billen waar ik een beetje moe van werd. He, dat is niet de bedoeling, ik wilde lekker spelen! Even heb ik lekker met pappa op het bed gelegen, maar toen ze gingen rijden met mijnbed, voelde ik nattigheid. En dat bleek helemaal terecht. Ze wilden mij laten slapen en mij daarna stiekem op een gek bedje bij een tunnel leggen! Je denkt toch niet echt dat ik daaraan mee doe? Een paar keer nog hebben ze mij iets gegeven waar ik slaperig van werd, maar ik heb mij natuurlijk weer hevig verzet. Toen iedereen begreep dat ik het er echt niet mee eens was, zijn ze er mee gestopt. Pappa en mamma vonden het wel jammer dat hiermee de MIBG scan niet was gelukt en ook een beetje boos dat de dokters mij niet echt onder narcose hadden gebracht. Daarna hebben ze mij naar een ander kamertje gebracht, waar een mevrouw met een erg koud apparaatje over mijn borst ging. Dit was voor de hartecho, om te kijken of die het nog goed doet. Daarna kreeg ik een kamer voor mij alleen op afdeling M1, waar ik mocht blijven slapen. Misschien dat er de volgende dag iemand beschikbaar was om mij onder narcose te brengen. Die avond heb ik heerlijk gegeten, gedronken gesprongen op mijn bed en ook geslapen. Jammer dat alles wat ik heb binnengekregen na een dag nuchter, weer heb uitgespuugd. De volgende dag, inmiddels al woensdag, werd mamma om half 7 gewekt door de nachtzuster. Waarschijnlijk om alvast een broodje te kunnen eten zonder dat ik het kon zien, want ikmoest nuchter blijven vanwege een eventuele narcose die dag. Eenmaal wakker bleek dat ik mijn sonde eruit had getrokken. O, oh, dat betekent een nieuwe en dat vind ik altijd verschrikkelijk. Gelukkig had mamma een goed idee: beetje vocht via het infus, want ik had ontzettende dorst en mocht niks meer drinken en dan de sonde erin tijdens de narcose. Tja, zal je net zien, het lijntje zat verstopt, dus moesten wenog even langs de poli. Daar werken superzusters, die hem weer aan het werk hebben gekregen zonder dat ik opnieuw hoefde te worden aangeprikt! Pfffff, wat een opluchting! We mochten meteen door naar die ongezellige ruimte van gister, waar ik een narcose heb gekregen. Ik had het wel door, dus wilde eigenlijk niet in slaap vallen. Maar dit was zulk sterk spul, daar kon ik mij niet meer tegen verzetten. Gelukkig is eindelijk de MIBG scan gelukt. Nu morgen nog de MRI en dan kunnen we weer naar huis. Tijdens het maken van deze foto's heeft pappa een flinke cheque in ontvangst mogen nemen van zijn collega's, voor onze reis naar Amerika. Als hij daar klaar is, dan komt hij naar mij toe en gaat mamma weer naar huis. Zal een fijn weerzien zijn!

1 opmerking:

  1. Dag Maud,
    Wat een gemene onderzoekjes heb je weer gehad zeg! Dat was vast niet prettig. Gelukkig heb je deze maar weer vast gehad. Lekker genieten nu van je vakantie hoor!
    Groetjes van Alice

    BeantwoordenVerwijderen