vrijdag 18 mei 2012

De hoge dosis is begonnnen.

Het heeft weer even mogen duren maar hier weer een bericht van mij. Na een paar dagen thuis en enorm van de buitenlucht gensnuffeld te hebben ben ik afgelopen maandagochtend met mamma richting Groningen vertrokken. Het was wederom een onrustig en vreemd afscheid van thuis en helemaal van Juul en Niels. Terwijl ik onderweg ben naar de zusters gaan zij naar de opvang Het Atelier. Dit wil ik ook en laat ik dan ook bij regelmaat blijken. Ik vindt het oneerlijk. Maar goed, ik moet beter gemaakt worden en dat weet ik intussen ook. Maandagmiddag ben ik begonnen met de hoge dosis kuur. Ik zit op kamer nummer veertien en heb weer een mooi groot bed tot mijn beschikking. De foto's en de kanjerketting hangen aan het prikbord en er bewegen twee mooie balonnen in de lucht. Ik heb mij de kamer naar mijn hand weten te zetten en voel me er al aardig thuis. En dat moet want de periode dat ik me hier moet gaan vermaken kan best lang worden en helaas, de kamer mag ik niet verlaten. Ik vermaak me met spelen, boekjes lezen tv kijken. Het eten druppelt nog steeds via de sonde naar binnen, hier ben ik inmiddels aan gewend. Het enige wat ik nog zelf naar binnen druk zijn chips, patat en ijsjes. Gister, op hemelsvaartdag, kwamen pappa, Niels en Juul binnen huppelen. Een gezellige drukte. Tot en met zaterdag blijven ook zij in Groningen. Helaas zit het Ronald Mac Donald huis vol en moeten de nachten in het NH Hotel worden doorgebracht. Vandaag komen opa, oma en tante Marja ons met een bezoek verblijden. Pappa en mamma gaan van dit bezoek een win win situatie maken. Oppas voor de mij, Juul en Niels zodat zij samen even wat kunnen ondernemen. En ik kan je vertellen, hier zijn ze aan toe! De roerige, drukke, onrustige en zeer vermoeiende periode die we met ons allen reeds achter ons hebben eist zo af en toe haar tol. Hierdoor is het in huize Hamersveld niet altijd even gezellig. Daarnaast zijn er afgelopen weken weinig goede berichten van lotgenoten wat er ook behoorlijk inhakt. Het indruppelen van de chemo zal tot maandag duren. Woensdag spuiten ze mijn stamcellen terug in mijn lijf waarna ik weer op kan bouwen. Tot aan vandaag voel ik me goed, hoef niet te spugen. Alle energie die pappa en mamma te kort komen, en dat is nog al wat, heb ik tot mijn beschikking. Ik slaap weinig en de nachten zet ik pas na half tien s'avonds in. Deze nachten worden om de drie tot vier onderbroken om mij te voorzien van een schone luier. Niet alleen in Groningen leeft het, ook in Zwolle is de afgelopen weken weer beweging. Alles voor de stichting Maud voor Leven. Na het bevrijdingsfestival ben ik samen met pappa vorige week vrijdag naar een school in Zwolle zuid geweest. Hier hebben we een cheque van wel 500,00 in ontvangst genomen. Het Atelier heeft afgelopen woensdag een sponserloop georganiseerd waar nog eens 1.800,00 is opgehaald. Gister stonden opa Arnold, oma Alie en oom Edwin met een kraam en een springkussen op BraPop in Apeldoorn. Alle opbrengst voor de stichting. Super toch! Stichting Maud voor leven blijft leven en verbinden! Toch wel tof dat ik dit allemaal teweeg breng.

2 opmerkingen:

  1. Hallo vrouwtje,

    Ik hoop dat je je goed blijft voelen. Hopelijk kunnen papa en mama even bijtanken ( hoewel dat in een dagje natuurlijk niet geklaard is maar alle beetjes helpen).
    Dikke kus!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo lieve Maud,
    We vonden het hartstikke leuk dat je vorige week bij ons op de camping kwam spelen, samen met Niels en juul. Heerlijk de hele dag buiten in de speeltuin en op de kinderboerderij. We vonden het allemaal fijn. Veel succes de komende periode en tot gauw! Dikke knuffel van je nichtjes

    BeantwoordenVerwijderen