De kralen blijven komen!

Hallo allemaal! Tijd voor een korte update. Ik begin maar met jullie te vertellen dat ik sinds de vorige keer al wel een stuk of 12 kralen aan mijn kanjerketting heb bijverdiend. Het begon toen ik vorige nacht wakker werd omdat een broeder graag wilde weten hoe warm ik was...midden in de nacht. Mijn lijf vond dit geen leuk idee en leegde mijn maaginhoud in mijn mooie pyama en mijn bed. In al dit geweld is mijn sonde verhuisd van mijn maag naar mijn mond. Nee, dat was zeker geen pretje. En dat ging door omdat deze meneer ook moeite had met het terugbrengen van de sonde. Tot twee keer toe belande deze in mijn luchtpijp, kon ik niet meer ademen en was ik zo blauw als de smurfin! Om het nog gekker te maken bleek ook dat één van de twee vap-lijnen verstopt zat en ik opnieuw moest worden aangeprikt. Het was nog steeds midden in de nacht. Je begrijpt dat ik hier doodmoe van was en de volgende dag dan ook heel erg veel heb geslapen. Tussendoor werd ik weer wakker gemaakt voor bloedprikken, neusdruppels, schone luiers en ga zo maar door. En dan hebben we het nog niet gehad over mijn maag die zich nog steeds onaangekondigd leegt wanneer hij maar wil. Naast deze toestanden eromheen is er natuurlijk ook mijn medische situatie. En daar is van alles over te zeggen. Om maar even iets goeds te melden; nadat mijn darmen enorm hebben gereageerd op de hoge dosischemo en behoorlijk beschadigd zijn, denkt de dokter aan mijn poep te zien dat deze zich weer wat gaan herstellen. Verder heb ik nog veel en best hoge koorts, die dan weer wordt geremd door paracetamol, antibiotica en penicilline. Zo volgestopt met dit soort pilletjes snap je dat je dan maar één ding kan doen en dat is...slapen, slapen, slapen. Dat heb ik vandaag dus maar gedaan. Niet echt gezellig voor mamma, die wel regelmatig mijn hand even moet vasthouden, maar ja. Ik heb dus heel veel kralen verdiend en die zijn echt wel heel mooi. 3 x vap pleister vervangen, 2 x een nieuwe sonde, 1 x vap aanprikken, 3 bloedtransfusies en 5 x bloedprikken uit mijn vinger. En dat allemaal in twee dagen tijd en ik ben pas twee jaar. Ik ben dan ook erg trots als ik dan weer een doosje met nieuwe kralen krijg die mamma voor mij aan mijn ketting rijgt. Mijn voeding is trouwens weer een beetje opgehoogd en dat antidoorligmatras heb ik ook niet meer, want dat lag niet zo fijn. Misschien, met een beetje mazzel, mag ik ergens deze week wel weer terug naar mijn eigen afdeling M2. Dat zou fijn zijn.